- ἐναρέτως
- ἐνάρετοςvirtuousadverbialἐνάρετοςvirtuousmasc/fem acc pl (doric)
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
добродѣтелиѥ — ДОБРОДѢТЕЛИ|Ѥ (29), ˫А с. То же, что добродѣтель1 в 1 знач.: ѿ нихъ же бѣ пьрвыи. иѡсифъ добрыи. иже по ѥстьствѹ. и по изволѥнию братъ. иже добродѣтелиѥмь. и въ селѹньскѣи цр҃кви предъстатель бы(с). (διὰ τὴν άρετήν) ЖФСт XII, 52; си же сѹть дѣла… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
ενάρετος — η, ο (AM ἐνάρετος, η, ο ν) αυτός που ζει ή γίνεται με αρετή, χρηστός, ηθικός («ἔνδοξον καὶ ἐνάρετον ἀρχήν», Ηρωδιαν.) αρχ. 1. γενναίος, ανδρείος 2. παραγωγικός, εύφορος. επίρρ... εναρέτως, α 1. με τρόπο ενάρετο, χρηστώς, ηθικώς 2. γενναίως,… … Dictionary of Greek